فرمان آتش

میدان 7 تیر، میدان تیانامن نخواهد شد
فرمان آتش سفیر گلوله ای بود که در نماز جمعه 29 خرداد 1388 از زبان "رهبر" شلیک، و بنیان و پرونده جمهوری اسلامی را برای همیشه درهم پیچید.اگر چه همه چیز به سرعت اتفاق افتاد، ولی در اصل آتش زیر خاکستری بود که زمانی طولانی و سی ساله را پشت سر گذاشته بود و آمادگی کامل برای سر باز کردن داشت.حاکمیت جمهوری اسلامی حکومت برآمده از انقلابی است که در آخرین سال های قرن بیستم متاثر از یک دیدگاه عقب مانده مذهبی و نا آشنا با تحولات در دنیای جدید از سوئی، و از دیگر سو دنباله روی از دیکتاتوریهای ایدئولوژیک چین و روسیه بر ایران مستولی و ایران را به ویرانی کشید.ولی ایران نه چین است و نه روسیه، و تفاوت های آشکار و گسترده و پیچیده ای میانشان وجود دارد. ایران بدلیل جنبش های آزادیخواهی در یکصدسال گذشته، بدلیل سابقه امپراتوری، بدلیل آشنائی سریع با دست آوردهای پیشرفته دنیای غرب در قرن بیستم و همچنین بدلیل ثروت زیرزمینی و نیروی انسانی ورزیده و آگاه درایران است که نمی تواند قابل مقایسه با کشورهائی مانند چین و روسیه باشد. اگر چه امروز آنها بدلایل اقتصادی و نظامی از برتری هائی در سطح جهانی برخوردارهستند ولی هیچکدام از آنها در مرتبت جنبش های آزادیخواهانه و با چنین تحولات گسترده سیاسی-اجتماعی و پر دامنه فرهنگی– تاریخی نبوده اند.امروز مردم ایران برای رسیدن به خواست های آزادیخواهانه یکصد سال گذشته خود به پا خواسته اند و امکان سرکوب همه جانبه مردم برای جمهوری اسلامی وجود نخواهد داشت. بزرگترین شانس آینده ایران که همزمان به معضلی برای جمهوری اسلامی تبدیل شده است جامعه جوانی است که چهل و سه میلیون نفر آن در این سی سال چشم به جهان گشوده اند و فریاد مطالبات خود را در سکوت و آرامش و با موفقیت فراوان به گوش جهانیان رسانده اند.جمهوری اسلامی در درون و بیرون از خود با مسائل و مشکلات گسترده ای دست به گریبان است:جمهوری اسلامی، خواست های آزادیخواهانه نه تنها سی ساله که صد ساله ای را در مقابل خود دارد که تمامی آنها در یکجا انباشته شده است.جمهوری اسلامی، با جمعیت جوان، پر انرژی و بسیار پر حرارتی روبروست که بدلیل سرکوب شدید در طی سی سال گذشته جانشان به لب رسیده است، آنها شاهد نا برابری ها، تبعیض ها، نداشتن حداقل های اقتصادی، فشار اجتماعی و بی حرمتی های سیاسی گشته اند و در این سال ها هویت شان مورد تجاوز قرار گرفته است.جمهوری اسلامی، با اختلافات و منازعاتی در درون خود مواجهه است که کهنه گی سی ساله دارد و امروز ایستاده است که انتقام بگیرد - در زمره نمونه ها و مهمترین هایش باید اختلافات میان رهبر و آقای هاشمی رفسنجانی را نام برد.جمهوری اسلامی، به رغم داشتن نیروهای نظامی-انتظامی و در انواع مختلف آن، لباس شخصی ها، بسیجی ها، نیروهای یگان ویژه، مزدوران خارجی و ...، که فاقد پشتوانه اعتقادی هستند و از سوئی دیگر چون این نیروها در داخل خود دارای جناح بندی های فراوان نسبت به سردمداران رژیم می باشند حکومت به راحتی نخواهد توانست در دراز مدت از آنها برای سرکوب استفاده کند.جمهوری اسلامی، کاملا آگاه است که این مجموعه نیروهای سرکوب بدلایل بیشمار از جمله وابستگی به مردم، آگاهی به فساد بیش از حد در سطوح بالای حکومتی، وجود خود محوری در فرماندهی و موقعیت بسیار نامطلوب اقتصادی – اجتماعی که زندگی خانوادگی اکثریت قریب به اتفاق آنان را نیز هدف قرار داده است بطور کامل در اختیار نیستند و حاکمیت در فرصت هائی که پیش می آید نمی توانند حسابی بر روی آنان باز کنند و شاید بدلایل بالاست که نیازمند نیروها و مزدورانی میباشند که از خارج از کشور برای سرکوب استخدام می کنند.با نگاه به موارد فوق است که سردمداران جمهوری اسلامی این توان را نخواهد داشت که در ایران کشتارهای "میدان تیانامن" و " میدان سرخ مسکو" را به وجود بیاورد. انجمن پژوهشگران ایران، با احترام فراوان نسبت به جنبش آزادیخواهی ایران و استفاده از روشهای صلح آمیز، در مقابل خشونت بی حد و حصر و غیر قانونی حکومتی، برای حمایت از خواسته های مردم ایران از جامعه بین المللی درخواستهای مشخص خود را به شرح زیر مطرح میکند: 1. کاهش روابط دیپلماتیک2. تحریم های سیاسی علیه مقامات رژیم3. تحریم اقتصادی شرکتها و افراد شناخته شده رژیم4. اجرای احکام دادگاههای آلمان و آرژانتین در رابطه با محکومیت مسئولین رژیم5. متوقف کردن مذاکرات تجاری-اقتصادی آینده6. پافشاری بر اجرای قوانین بین المللی و حقوق بشری با حضور ناظران و گزارشگران بین المللی7. حمایت جامعه بین المللی از جنبش های حقوق بشری و مدنی زنان، جوانان، دانشجویان، اتحادیه های کارگری، نهادهای غیر دولتی و همکاری برای توانمندسازی جنبش های دموکراتیک برای استقرار دموکراسی در ایرانحکومت اسلامی باتمام توان خود تلاش بر این داشته است که مشارکت بالای انتخابات را به مشروعیتی برای خود تبدیل کند ولی در این نمایش همانقدر شکست خورده است که در تلاشش برای خفه کردن صدای آزادی. احاطه به تکنولوژی، مهارت و اراده جوانان ایران آنان را شکست داده و خواهد داد و همچنان ندای خروش آزادیخواهانه آنان را به گوش جهانیان خواهد رساند. انجمن پژوهشگران ایران به مانند چندین سال پیش تاکنون بازهم هشدار میدهد که جامعه ایران در حال انفجار است و این مسئولیت برای همه ما وجود خواهد داشت که سر از زیر برف خارج کنیم و "به امروز و فردای ایران" بپردازیم.انجمن پژوهشگران ایران