ستاد مبارزان داخل کشور
با حمل 2 کیلو بار می توان انقلاب سبز را به ثمر نشاند (یک لیتر روغن موتور و یک کیلو میخ)وگرنه سرکوب شدید برای 30 سال دیگر ادامه خواهد یافت همرزمان سبزم و عزیزانم, گرچه این متن مقداری طولاتی است اما آن را به دقت بخوانید و اگر منطق آن را پذیرفتید آن را برای سایر همرزمان سبز خود و هر مبارزی که می شناسید در داخل و خارج ایران زمین, پست کنید, البته با حذف اسامی فرستندگان قبلی. چرا به این روز افتاده ایم؟ 30 سال پیش که دوستان خوش باور من برآن بودند که اگر خمینی شاه را پایین بکشد, به دلیل آشنایی دقیق با تفکرات جامعه آخوندی به آنها می گفتم این محال است و آنها بر من می خندیند و مرا ساواکی می خواندند. پس از پیروزی شورشی که حاصل همکاری کور ارتجاع سرخ و سیاه بود, نخستین ترفند آخوندیسم توسعه این شایعه بود که: " اینها 2 ماه دیگر می روند" و آخوندها و دستگاه تبلیغاتی آنها آنقدر برای 2 سال به این شایعه دامن زدند تا من و تو ایرانی راحت طلبی را که همواره فکر می کنیم اگر دیگرانی هستند که نجاتمان دهند چرا باید خود را به زحمت بیندازیم, در خانه بنشانند (که نشستیم و آنها به مرور قدرت یافتند) تا جنگ را آفریدند و در سایه جنگی که رهبرشان می گفت "یک موهبت الاهی است" (که برای آخوندهابود) آنقدر جوان ایرانی را به کشتن دادند و آنقدر منافع ملی کشور را قربانی کردند, تا بتوانند یک ارتش کامل اسلامی مزدور, کوردل و سربراه آخوندیسم (سپاه و بسیج) را از دل آن بیرون بیاورند و از آن پس چون چنین قدرتی را یافتند با توان کامل بر سر مردم کوفتند و از همین روی بود که پروژه اصلاحات دوم خردادماه هم عقیم باقی ماند. با این حال آقا یک دلنگرانی هم داشت: "مطالبات مالی سپاه و بسیج" که سرشان بی کلاه مانده بود و زن و فرزندان آنها برخلاف سایر آقازاده های به جنگ نرفته از مال دنیا و لذات آن بی بهره مانده بودند و دلشان ماهواره و کامپیوتر و اتومبیل شیک و خانه های آن چنانی و آپارتمانی در دوبی برای روز مبادا و.... می خواست و به طور قطع دولت های اصلاحات نمی توانستند چنیی خواسته هایی را پاسخگو باشند, و همین بود که پروژه روی کار آوردن "احمدی نژاد" نامی مورد تایید آقا قرار گرفت و از صندوق انتخابات نهم فردی ناشناخته (به اندازه همان آقای خمینی در پیش از انقلاب) بیرون آمد و طی 4 سال کشور را به تاراج مالی سپاه و بسیج درآورد, گرچه خودش واقعا آنقدر ساده زیست و عقب افتاده است که مفهوم این چیزها را نمی فهمد که بخواهد دزدی هم بکند. هفته گذشته (جمعه سیاه آزادی سبز در ایران) از آنجایی که هنوز پروژه سامان دادن ثروت تک تک افراد سپاه و بسیج به پایان نرسیده بود, بازهم با تایید آقا لازم بود که "احمدی نژاد" برنده انتخابات باشد, که شد, اما برای نخستین بار حرف آقا فصل الخطاب نشد و جوان های سبز ایرانی به همراه میرحسین موسوی و کروبی اعلام جشن وی را نادیده گرفته و به خیابان ها ریختند. اما امروز, خامنه ای که دیوار ولایتش را شکسته شده می بیند و از آن خوف دارد که به زودی پایش به دادگاههای رسیدگی به جنایات بشری باز شود, سعی کرد از آخرین اعتبار خود در نماز جمعه برای به سکوت کشاندن مردم استفاده کند و این ما هستیم که باید در برابر این آخرین ترفند ایستادگی کنیم تا 30 سال دیگر در چنگال این بی وطنان ایران برباد ده اسیر نشویم. عزیزانم, از فریادهای "ای رهبر آزاده , آماده ایم آماده" نهراسید. انها هم چون ما ایرانی هستند و چندان که در معرض خطر قرار گیرند فرار می کنند. آنها که در خیابان ها به صورتی وحشیانه به مردم حمله می کنند مزدوران "حسن نصرالله" لبنانی هستند که به خاطر همین روزها میلیاردها دلار از ثروت ایرانی ها را تقدیمش کرده اند و ناچار است برای دفاع از این گنج مادام العمر برای آقا سرباز و مزدور بفرستد. طی روزهای پیش از انتخابات حدود 50 هزار نفر از این نیروها از طریق اسکله های غیرقانونی سپاه وارد ایران شده (این اعتراف یکی از همین افراد است که در میدان ونک تهران به دام مردم افتاد و آنقدر کتک خورد تا واقعیت ها را اعتراف کرد) و در شهرهای گوناگون توزیع شده اند. البته فرماندهی آنها در بالاترین سطح به عهده سردار فیروزآبادی و رحیم صفوی است که به همین دلیل و به علت شرایط حساس کشور حتی امروز هم در نماز جمعه مهم آقا شرکت نکرده بودند, و این فرماندهی در رده پایین میان سرداران سپاه توزیع شده است و انها هم کسانی نیستند که در خیابان ها پیدایشان شود. با این حساب, حالا ما هستیم و مشتی مزدور فلسطینی که در برابرمان قرار دارند. برای جلوگیری از طولانی شدن بحث, توجه شما را به چند نکته جلب می کنم: 1- اگر این جریان به سکوت کشانده شود, آقا و احمدی نژاد و سران سپاه یکایک فرزندان ما را که در خیابان ها بوده اند شناسایی کرده و در سکوت تک تک آنها را خواهند کشت و سر به نیست خواهند کرد. پس همرزم سبز عزیزم تو چه جوان باشی, چه مسن, چه زن باشی چه مرد, از همین حالا در معرض یک خطر مساوی قرار داری: نشستن در خانه و کشانده شدن به مسلخ در طول 4 سال آینده و یا ادامه حرکتی که آغاز کرده ای با در نظر گرفتن این شانس که تعداد قربانیان ما به 10 درصد هم نخواهد رسید. ما با تودهنی زدن به دستور ولی امر در طول هفته گذشته دشمنی تا چنگ و دندان مسلح را برای خود آفریده ایم و این دشمن خونخوار تا آخرین نفر ما را به چنگال مرگ نفرستد, ساکت نخواهد نشست. سکوت ما مرگ محتوم ازادی و جان خود و فرزندان و خانواده مان است و تداوم حرکتمان, شانس رهایی کشور و ادامه عمرمان را در پی خواهد داشت. 2- مزدوران فلسطینی برخلاف سربازان وظیفه ناچار ایرانی و افراد نیروی انتظامی به آخرین و بهترین تجهیزات سرکوب مجهز شده اند که محور آنها موتور سیکلت های قدرتمند است. بر اساس دو موضوع محوری بالا, می توانیم مبارزه خود را به صورت زیر ادامه دهیم: 1- به همراه داشتن یک لیتر روغن موتور و یک کیلو میخ و ریختن آنها بر روی زمین به هنگام حمله موتور سوارها. با لیز شدن خیابان ها آنها به روی هم خواهند ریخت و به سادگی دستگیر خواهند شد و یا در صورت فرار میخ ها لاستیک های آنها را پنچر خواهند کرد. 2- گفتگو با لباس شخصی ها, خانواده ها و همسران و فرزندان افراد نیروی انتظامی و بسیج و سپاه و پرهیز دادن آنها از اقدامات همسرانشان و شناسایی آنها برای بعد. عزیزان سبزم, ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در دام دشمن افتاده ایم, یکایک ما شناسایی شده و یا خواهیم شد و تک تک و در سکوت به مسلخ مرگی دردناک خواهیم رفت, پس عاقل باشیم, کاری را که آغاز کرده ایم به سرانجام برسانیم و آزادی را به هم میهنان خود هدیه کنیم. چشم هزاران زندانی سیاسی در انتظار ماست تا دیوارهای زندان های ملایان را شکافته و آنها را نجات دهیم.
با حمل 2 کیلو بار می توان انقلاب سبز را به ثمر نشاند (یک لیتر روغن موتور و یک کیلو میخ)وگرنه سرکوب شدید برای 30 سال دیگر ادامه خواهد یافت همرزمان سبزم و عزیزانم, گرچه این متن مقداری طولاتی است اما آن را به دقت بخوانید و اگر منطق آن را پذیرفتید آن را برای سایر همرزمان سبز خود و هر مبارزی که می شناسید در داخل و خارج ایران زمین, پست کنید, البته با حذف اسامی فرستندگان قبلی. چرا به این روز افتاده ایم؟ 30 سال پیش که دوستان خوش باور من برآن بودند که اگر خمینی شاه را پایین بکشد, به دلیل آشنایی دقیق با تفکرات جامعه آخوندی به آنها می گفتم این محال است و آنها بر من می خندیند و مرا ساواکی می خواندند. پس از پیروزی شورشی که حاصل همکاری کور ارتجاع سرخ و سیاه بود, نخستین ترفند آخوندیسم توسعه این شایعه بود که: " اینها 2 ماه دیگر می روند" و آخوندها و دستگاه تبلیغاتی آنها آنقدر برای 2 سال به این شایعه دامن زدند تا من و تو ایرانی راحت طلبی را که همواره فکر می کنیم اگر دیگرانی هستند که نجاتمان دهند چرا باید خود را به زحمت بیندازیم, در خانه بنشانند (که نشستیم و آنها به مرور قدرت یافتند) تا جنگ را آفریدند و در سایه جنگی که رهبرشان می گفت "یک موهبت الاهی است" (که برای آخوندهابود) آنقدر جوان ایرانی را به کشتن دادند و آنقدر منافع ملی کشور را قربانی کردند, تا بتوانند یک ارتش کامل اسلامی مزدور, کوردل و سربراه آخوندیسم (سپاه و بسیج) را از دل آن بیرون بیاورند و از آن پس چون چنین قدرتی را یافتند با توان کامل بر سر مردم کوفتند و از همین روی بود که پروژه اصلاحات دوم خردادماه هم عقیم باقی ماند. با این حال آقا یک دلنگرانی هم داشت: "مطالبات مالی سپاه و بسیج" که سرشان بی کلاه مانده بود و زن و فرزندان آنها برخلاف سایر آقازاده های به جنگ نرفته از مال دنیا و لذات آن بی بهره مانده بودند و دلشان ماهواره و کامپیوتر و اتومبیل شیک و خانه های آن چنانی و آپارتمانی در دوبی برای روز مبادا و.... می خواست و به طور قطع دولت های اصلاحات نمی توانستند چنیی خواسته هایی را پاسخگو باشند, و همین بود که پروژه روی کار آوردن "احمدی نژاد" نامی مورد تایید آقا قرار گرفت و از صندوق انتخابات نهم فردی ناشناخته (به اندازه همان آقای خمینی در پیش از انقلاب) بیرون آمد و طی 4 سال کشور را به تاراج مالی سپاه و بسیج درآورد, گرچه خودش واقعا آنقدر ساده زیست و عقب افتاده است که مفهوم این چیزها را نمی فهمد که بخواهد دزدی هم بکند. هفته گذشته (جمعه سیاه آزادی سبز در ایران) از آنجایی که هنوز پروژه سامان دادن ثروت تک تک افراد سپاه و بسیج به پایان نرسیده بود, بازهم با تایید آقا لازم بود که "احمدی نژاد" برنده انتخابات باشد, که شد, اما برای نخستین بار حرف آقا فصل الخطاب نشد و جوان های سبز ایرانی به همراه میرحسین موسوی و کروبی اعلام جشن وی را نادیده گرفته و به خیابان ها ریختند. اما امروز, خامنه ای که دیوار ولایتش را شکسته شده می بیند و از آن خوف دارد که به زودی پایش به دادگاههای رسیدگی به جنایات بشری باز شود, سعی کرد از آخرین اعتبار خود در نماز جمعه برای به سکوت کشاندن مردم استفاده کند و این ما هستیم که باید در برابر این آخرین ترفند ایستادگی کنیم تا 30 سال دیگر در چنگال این بی وطنان ایران برباد ده اسیر نشویم. عزیزانم, از فریادهای "ای رهبر آزاده , آماده ایم آماده" نهراسید. انها هم چون ما ایرانی هستند و چندان که در معرض خطر قرار گیرند فرار می کنند. آنها که در خیابان ها به صورتی وحشیانه به مردم حمله می کنند مزدوران "حسن نصرالله" لبنانی هستند که به خاطر همین روزها میلیاردها دلار از ثروت ایرانی ها را تقدیمش کرده اند و ناچار است برای دفاع از این گنج مادام العمر برای آقا سرباز و مزدور بفرستد. طی روزهای پیش از انتخابات حدود 50 هزار نفر از این نیروها از طریق اسکله های غیرقانونی سپاه وارد ایران شده (این اعتراف یکی از همین افراد است که در میدان ونک تهران به دام مردم افتاد و آنقدر کتک خورد تا واقعیت ها را اعتراف کرد) و در شهرهای گوناگون توزیع شده اند. البته فرماندهی آنها در بالاترین سطح به عهده سردار فیروزآبادی و رحیم صفوی است که به همین دلیل و به علت شرایط حساس کشور حتی امروز هم در نماز جمعه مهم آقا شرکت نکرده بودند, و این فرماندهی در رده پایین میان سرداران سپاه توزیع شده است و انها هم کسانی نیستند که در خیابان ها پیدایشان شود. با این حساب, حالا ما هستیم و مشتی مزدور فلسطینی که در برابرمان قرار دارند. برای جلوگیری از طولانی شدن بحث, توجه شما را به چند نکته جلب می کنم: 1- اگر این جریان به سکوت کشانده شود, آقا و احمدی نژاد و سران سپاه یکایک فرزندان ما را که در خیابان ها بوده اند شناسایی کرده و در سکوت تک تک آنها را خواهند کشت و سر به نیست خواهند کرد. پس همرزم سبز عزیزم تو چه جوان باشی, چه مسن, چه زن باشی چه مرد, از همین حالا در معرض یک خطر مساوی قرار داری: نشستن در خانه و کشانده شدن به مسلخ در طول 4 سال آینده و یا ادامه حرکتی که آغاز کرده ای با در نظر گرفتن این شانس که تعداد قربانیان ما به 10 درصد هم نخواهد رسید. ما با تودهنی زدن به دستور ولی امر در طول هفته گذشته دشمنی تا چنگ و دندان مسلح را برای خود آفریده ایم و این دشمن خونخوار تا آخرین نفر ما را به چنگال مرگ نفرستد, ساکت نخواهد نشست. سکوت ما مرگ محتوم ازادی و جان خود و فرزندان و خانواده مان است و تداوم حرکتمان, شانس رهایی کشور و ادامه عمرمان را در پی خواهد داشت. 2- مزدوران فلسطینی برخلاف سربازان وظیفه ناچار ایرانی و افراد نیروی انتظامی به آخرین و بهترین تجهیزات سرکوب مجهز شده اند که محور آنها موتور سیکلت های قدرتمند است. بر اساس دو موضوع محوری بالا, می توانیم مبارزه خود را به صورت زیر ادامه دهیم: 1- به همراه داشتن یک لیتر روغن موتور و یک کیلو میخ و ریختن آنها بر روی زمین به هنگام حمله موتور سوارها. با لیز شدن خیابان ها آنها به روی هم خواهند ریخت و به سادگی دستگیر خواهند شد و یا در صورت فرار میخ ها لاستیک های آنها را پنچر خواهند کرد. 2- گفتگو با لباس شخصی ها, خانواده ها و همسران و فرزندان افراد نیروی انتظامی و بسیج و سپاه و پرهیز دادن آنها از اقدامات همسرانشان و شناسایی آنها برای بعد. عزیزان سبزم, ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در دام دشمن افتاده ایم, یکایک ما شناسایی شده و یا خواهیم شد و تک تک و در سکوت به مسلخ مرگی دردناک خواهیم رفت, پس عاقل باشیم, کاری را که آغاز کرده ایم به سرانجام برسانیم و آزادی را به هم میهنان خود هدیه کنیم. چشم هزاران زندانی سیاسی در انتظار ماست تا دیوارهای زندان های ملایان را شکافته و آنها را نجات دهیم.
سکوت بزرگترین گناه است و فرقی با خودکشی ندارد
با امید آزادی ایران و ایرانی
علی
ستاد مبارزان داخل کشور
جمعه 29 خردادماه 1388
تهران
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر